Popatrz

Wiersz dedykowany dla gniazda Wolanki 

Już świt różowy niebo maluje a noc spłoszona ginie w nicości, wstaje poranek wiosną pachnąc, wśród nowych liści ptak gniazdo mości.

Niebo nad nami turkusem spływa, w złotej poświacie porannej zorzy. Ziemia spragniona wiosennej woni, utkane ciepłem kolory tworzy.

Popatrz, już słońce do życia budzi i senne miasto z czerni wyrywa. Ty jesteś świadkiem wielkiego cudu, który od wieków tu się odbywa.